Με πρωτοφανή ρυθμό μειώνεται το οξυγόνο στους ωκεανούς, με αποτέλεσμα πολλά είδη ψαριών να απειλούνται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, των υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούν, αλλά και της ρύπανσης των θρεπτικών ουσιών.

Σύμφωνα με νέα έρευνα του International Union for Conservation of Nature (IUCN), τα επίπεδα οξυγόνου στους ωκεανούς μειώθηκαν κατά 2% μεταξύ του 1960 και του 2010. Μπορεί το 2% να μην ακούγεται ως μεγάλο ποσοστό σε παγκόσμιο μέσο όρο, ωστόσο σε ορισμένες περιοχές η μείωση φτάνει ακόμα και το 40%. 

Το φαινόμενο του Θερμοκηπίου ενισχύεται με εντατικούς ρυθμούς και αρκετή από τη θερμότητα απορροφάται από τους ωκεανούς, καθώς όλο και περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα.

Έτσι το θερμότερο νερό μπορεί να συγκρατήσει μικρότερες ποσότητες οξυγόνου. Ακόμα και οι μικρότερες αλλαγές μπορούν να επηρεάσουν τη θαλάσσια ζωή σημαντικά. Νερά με λιγότερο οξυγόνο ευνοούν πιο ανθεκτικά είδη όπως οι μέδουσες, δεν είναι κατάλληλα όμως για μεγαλύτερα και γρήγορα ψάρια όπως ο τόνος και οι καρχαρίες.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα μεγαλύτερα ψάρια που έχουν μεγαλύτερες ενεργειακές ανάγκες, να αναγκάζονται να μετακινηθούν σε πιο ρηχά νερά όπου υπάρχει περισσότερο οξυγόνο, παρόλο που εκεί βρίσκονται σε ευάλωτη θέση λόγω της υπεραλίευσης.

Αν η κατάσταση συνεχίσει ως έχει, μέχρι το 2100 αναμένεται περαιτέρω πτώση οξυγόνου 3-4%. Τα δεδομένα θα είναι χειρότερα σε τροπικές περιοχές. Θα σημειωθούν απώλειες ειδών τα οποία ζουν λίγο κάτω από την επιφάνεια μέχρι και στα 1.000 μέτρα βάθος, εκεί δηλαδή όπου η βιοποικιλότητα είναι η μεγαλύτερη.

Αν τελειώσει το οξυγόνο, αυτό σημαίνει απώλεια περιβάλλοντος, απώλεια βιοποικιλότητας και ένας κατήφορος προς περισσότερα μικρόβια και περισσότερες μέδουσες. Θα αλλάξει επίσης τον ενεργειακό και βιοχημικό κύκλο των ωκεανών και δεν ξέρουμε τι μπορεί να σημαίνουν αυτές οι βιολογικές και χημικές μεταβολές.