Υβριδικά συστήματα πλωτών συλλεκτών ηλιακής ενέργειας και υδροηλεκτρικοί σταθμοί ίσως να έχουν την τεχνική δυνατότητα να παράγουν ένα σημαντικό μέρος της ενέργειας που παράγεται ετησίως ανά τον κόσμο, σύμφωνα με ανάλυση ερευνητών του NREL (National Renewable Energy Laboratory) του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας.
Οι ερευνητές εκτιμούν πως αν τοποθετηθούν πλωτά ηλιακά πάνελ σε όγκους νερού που ήδη αξιοποιούνται από υδροηλεκτρικούς σταθμούς, θα ήταν δυνατή η παραγωγή μέχρι 7,6 terawatts ισχύος τον χρόνο από τα ηλιακά συστήματα και μόνο – ή περίπου 10.600 τεραβατώρες παραγωγής ετησίως.
Τα στοιχεία αυτά δεν περιλαμβάνουν την παραγόμενη από τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς ενέργεια. Συγκριτικά, η παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας το 2018 υπολογίζεται στις 22.300 τεραβατώρες, σύμφωνα με την International Energy Agency.
«Αυτό είναι πραγματικά αισιόδοξο», είπε ο Νέιθαν Λη, ερευνητής στο NREL και επικεφαλής συντάκτης σε νέο επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Renewable Energy. «Αυτό δεν αντιπροσωπεύει τι θα ήταν οικονομικά βιώσιμο ή τι θα υποστήριζαν οι αγορές. Αντ’αυτού, είναι μια εκτίμηση του υψηλότερου ορίου των εφικτών πόρων» πρόσθεσε.
Η σχετική έρευνα τιτλοφορείται «Hybrid floating solar photovoltaics-hydropower systems: Benefits and global assessment of technical potential». Τα πλωτά φωτοβολταϊκά παραμένουν μια τεχνολογία που παραμένει σε πρώιμο στάδιο στις ΗΠΑ, αλλά η χρήση τους έχει αρχίσει να αυξάνεται αλλού, όπου ο χώρος στο έδαφος για χερσαίες εγκαταστάσεις τέτοιου τύπου είναι πιο περιορισμένος.
Προηγούμενες έρευνες του NREL είχαν υπολογίσει πως η εγκατάσταση ηλιακών πάνελ σε τεχνητούς όγκους/ δεξαμενές νερού στις ΗΠΑ θα μπορούσε να παράγει περίπου το 10% της ετήσιας παραγωγής ηλεκτρισμού.
Μέχρι τώρα έχει εγκατασταθεί μόνο ένα μικρό πλωτό ηλιακό/υδροηλεκτρικό σύστημα, το οποίο βρίσκεται στην Πορτογαλία. Το NREL εκτιμά πως 379.068 υδροηλεκτρικές δεξαμενές ανά τον πλανήτη θα μπορούσαν να φιλοξενούν πλωτά φωτοβολταϊκά, μαζί με υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις.
Μεταξύ των πλεονεκτημάτων τους είναι η μείωση τους κόστους διανομής ηλεκτρικού ρεύματος (καθώς οι δύο τεχνολογίες θα χρησιμοποιούν κοινά μέσα) και η αλληλοσυμπλήρωσή τους, καθώς στις περιόδους ξηρασίας η ηλιακή ενέργεια είναι στα «καλύτερά» της, με το αντίθετο να ισχύει για την υδροηλεκτρική κατά τις περιόδους με έντoνες βροχοπτώσεις.

Πηγή: naftemporiki.gr