Επιτάχυνση του στόχου για τις ΑΠΕ το 2030 προτείνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προκειμένου να διατίθενται στις αρχές της επόμενης δεκαετίας, με τα κράτη μέλη της ΕΕ να εκφράζουν διαφορετική άποψη.

Την εβδομάδα αυτή, η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας του Κοινοβουλίου ψήφισε να αυξήσει τον προτεινόμενο στόχο για το μερίδιο των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα της ΕΕ, από το 27% που προτείνει η Επιτροπή έως 35%.

Ο αντιπρόεδρος της ΕΕ για την Ενεργειακή Ένωση, Maroš Šefčovič, δήλωσε ότι οι μελέτες που υποστηρίζουν ένα στόχο 27% πρέπει να επικαιροποιηθούν ενόψει της ταχείας πτώσης των τιμών των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας τα τελευταία χρόνια.

«Το κόστος επίτευξης του στόχου 27% και 30% είναι περίπου το ίδιο», εξήγησε ο κ. Šefčovič, λέγοντας ότι θα παρουσιάσει μια ανανεωμένη μοντελοποίηση του προβλεπόμενου κόστους ανανεώσιμης ενέργειας για το 2030. Ο διευθυντής της PKEE στις Βρυξέλλες, Pawel Wrobel, αναφέρει ότι «Υπάρχει μια λογική διαδικασία στις Βρυξέλλες – εάν η Επιτροπή πρότεινε 27% και το Κοινοβούλιο 35%, τότε ο στόχος θα βρίσκεται κάπου μεταξύ αυτών των δύο».

Ωστόσο, πρόσθεσε ότι η τρέχουσα εκτίμηση αντικτύπου υποστηρίζει μόνο έναν στόχο 27%. «Εάν η Επιτροπή στέλνει ένα πολιτικό μήνυμα ότι το 30% είναι εφικτό, τότε θα πρέπει να είναι σε θέση να παρουσιάσει αυτά τα στοιχεία», διευκρίνισε. Από την πλευρά τους, αρκετά κράτη μέλη ευελπιστούν ότι μια διαφορετική παραχώρηση θα μπορεί να διατηρήσει τον στόχο στο 27% στην τελική συμφωνία με το Κοινοβούλιο. Η Εσθονία θέλει να καταλήξει σε συμφωνία για μια κοινή θέση από τα κράτη μέλη μέχρι το τέλος του έτους, όπου θα παραδώσει την προεδρία του Συμβουλίου στη Βουλγαρία.

Πάντως ορισμένα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας και της Σουηδίας, εκφράζουν ανησυχίες για το γεγονός ότι ο στόχος του 27% δεν θα ωθήσει στην ανάληψη δράσης στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Όπως αναφέρουν αξιωματούχοι, η ΕΕ στο σύνολό της έχει στόχο 20% για το 2020 και μια αύξηση μόλις επτά ποσοστιαίων μονάδων σε δέκα χρόνια θα σημαίνει ότι ενδέχεται να καθυστερήσουν οι επενδύσεις.

Για να γεφυρωθεί αυτό το χάσμα, η Εσθονία πρότεινε να αντιμετωπίσει την ανησυχία για την έλλειψη έγκαιρης δράσης, εισάγοντας ενδιάμεσους στόχους στη νομοθεσία – για το 2023 και το 2025. Σύμφωνα με την πρόταση, οι χώρες θα πρέπει να καλύψουν το ¼ της διαδρομής στο 27% μέχρι το 2023 και θα έχουν προσεγγίσει το 40% μέχρι το 2025, εξήγησε αξιωματούχος. Οι στόχοι δεν θα είναι δεσμευτικοί και θα αξιολογούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εάν η ΕΕ στο σύνολό της δεν εκπληρώνει τους ενδιάμεσους στόχους, η Επιτροπή ή ίσως το Συμβούλιο θα εξετάσει ποιες χώρες υστερούν, προκειμένου να τις «κατονομάσουν και να τις επιπλήξουν».

Απογοήτευση

Οι υποστηρικτές του κλίματος τονίζουν ότι κανένας από τους στόχους αυτούς δεν είναι δεσμευτικός σε εθνικό επίπεδο, σε αντιδιαστολή με τους στόχους του 2020. Ο στόχος του 2030 ισχύει για ολόκληρη την ΕΕ και οι Ευρωβουλευτές δεν κατάφεραν να προτείνουν επιμέρους δεσμευτικούς εθνικούς στόχους στη θέση του.

Ο Ευρωβουλευτής των Πρασίνων από το Λουξεμβούργο, Claude Turmes, ζήτησε από το Κοινοβούλιο να απορρίψει την προσέγγιση της επιτροπής ενέργειας και να εισαγάγει υποχρεωτικούς εθνικούς στόχους στη νομοθεσία. Προτείνει, επίσης, ένα όριο «ευελιξίας» 10% που προστέθηκε από τους Ευρωβουλευτές, γεγονός που θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να υπολείπονται των στόχων τους σε «εξαιρετικές και δεόντως αιτιολογημένες περιστάσεις».

«Μάλλον είναι απίθανο να επιτευχθεί ο συνολικός στόχος της ΕΕ», δήλωσε ο κ. Turmes. Ωστόσο, τόσο οι επιχειρηματικές όσο και οι περιβαλλοντικές ομάδες αναφέρουν ότι η ΕΕ φαίνεται να κατευθύνεται προς το στόχο του 30% για το 2030, χωρίς δεσμευτικούς εθνικούς στόχους. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του Κοινοβουλίου και των κρατών μελών πρόκειται να ξεκινήσουν τον Ιανουάριο.

Από Dave Keating | EurActiv.com | Μεταφρασμένο από Ειρήνη Σωτηροπούλου – Πηγή: www.euractiv.gr