" Αντιβαίνει στις Ευρωπαϊκές Οδηγίες ο ενδεχόμενος αποκλεισμός της εξορυκτικής δραστηριότητας από τις χρήσεις γης μέσα στις ζώνες προστασίας της φύσης, επισημαίνει ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων.
Όπως αναφέρει ο ΣΜΕ σε ανακοίνωσή του: «Eiναι γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει την πιο αυστηρή νομοθεσία σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος σε όλον τον κόσμο, νομοθεσία η οποία συνεχώς εμπλουτίζεται με νέες ρυθμίσεις, στρατηγικές για την προστασία της βιοποικιλότητας, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την αντιμετώπιση των ρύπων και των αποβλήτων και οδηγίες για την επίτευξή των.
Όμως από πολύ νωρίς η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει επίσης συνειδητοποιήσει ότι οι καθαρές νέες τεχνολογίες, η μετατροπή της οικονομίας σε κλιματικά ουδέτερη και τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, απαιτούν χρήση σημαντικών ποσοτήτων πρώτων υλών, κάποιες από τις οποίες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για την εφοδιαστική αλυσίδα. Έτσι αντιλαμβάνεται ότι και η εξασφάλιση προσβασιμότητας στους φυσικούς ορυκτούς πόρους, τα κοιτάσματα των οποίων χωροθετούνται από τη φύση, είναι καθοριστικής σημασίας για την επιβίωση της οικονομίας της. Για το λόγο αυτό, με αυστηρούς και συγκεκριμένους όρους, επιτρέπει την εξόρυξη πρώτων υλών και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές χωρίς να απαγορεύει άκριτα και εκ των προτέρων την αξιοποίησή τους».
«Τους όρους αυτούς τους έχει θεσπίσει και περιγράφει αναλυτικά στην καθοδηγητική οδηγία για την εξορυκτική δραστηριότητα εντός περιοχών προστασίας “NATURA Guidance for Extractive non Energy Activities”, η οποία έχει εκδοθεί από τον Σεπτεμβριο του 2010».
Ο Σύνδεσμος αναφέρει τις βασικές προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί η εξορυκτική δραστηριότητα για να λειτουργήσει μέσα στις προστατευόμενες περιοχές:
-
η αξιοποίηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών που προτείνει το σχέδιο έργου μέσα σε περιοχή NATURA 2000 πρέπει να είναι ιδιαίτερα συμφέρουσα κοινωνικοοικονομικά,
-
να προσδιορίζονται τα είδη για τα οποία πρέπει να ληφθεί μέριμνα κατά την εκτέλεση του έργου και να γίνει ανάλυση της ευαισθησίας των ειδών κατά την υλοποίηση του έργου,
-
να γίνεται μελέτη επιπτώσεων για τα προστατευόμενα είδη. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζονται οι επιπτώσεις στην περίπτωση του μηδενικού σεναρίου (μη εκτέλεση έργου),
-
να σχεδιάζονται μέτρα πρόληψης και μετριασμού των επιπτώσεων,
-
να μελετάται ξεχωριστά εάν διατηρείται η ακεραιότητα της προστατευόμενης περιοχής. Εάν εκτιμάται ότι βλάπτεται πρέπει να προσδιορίζονται μέτρα προστασίας της ακεραιότητας της αλλιώς οδηγούμαστε σε μη εκτέλεση του έργου,
-
να κατατίθεται ξεχωριστά από τις απαιτούμενες μελέτες επιπτώσεων, σχέδιο παρακολούθησης αυτών κατά την εκτέλεση του έργου.
«Όλα αυτά υπόκεινται στην έγκριση των αδειοδοτουσών αρχών, οι οποίες αξιολογούν και κρίνουν εάν οι μελέτες και οι προτάσεις λειτουργίας του έργου είναι συμφωνες με τους περιορισμούς και τις απαιτησεις που προβλέπονται», τονίζει και εξηγεί:
«Αντίθετα με το ευρωπαϊκό πνεύμα και τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στο νομοσχέδιο “Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας”, όπως βεβιασμένα τροποποιήθηκε μετά την αρχική ανάρτηση του για δημόσια διαβούλευση, στο Αρθρο 44 περί τροποποιήσεων του ΠΔ 59/2018 που αναφέρεται στις χρήσεις γης, θέτει αναιτιολόγητα και εκ των προτέρων την εξορυκτική δραστηριότητα εκτός επιτρεπόμενων χρήσεων γης μέσα στις ζώνες απόλυτης προστασίας φύσης και προστασίας φύσης».
Σημειώνει, δε, ότι περίπου το 30% της έκτασης της χώρας μας έχει κηρυχθεί σε καθεστώς προστασίας και ότι μέσα στην οποία εκτιμάται ότι υπάρχει σημαντικό μέρος των ορυκτών πόρων μας.
«Η εξορυκτική βιομηχανία αποδεδειγμένα αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα της εθνικής μας οικονομίας και οι επιπλέον αναιτιολόγητοι περιορισμοί θέτουν σε υπέρμετρο κίνδυνο τη διεθνή ανταγωνιστική θέση της καθώς και τις αναπτυξιακές της δυνατότητες», συνεχίζει ο ΣΜΕ και καταλήγει:
«Θεωρούμε ότι ως ενεργό μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης η χώρα μας πρέπει να συμμορφωθεί με τους Ευρωπαϊκούς κανόνες και να ακολουθήσει την ευρωπαϊκή πρακτική σε μια Ευρώπη που κανείς εύκολα δεν απεμπολεί αβίαστα τα υπάρχοντα κοιτάσματα πρώτων ορυκτών υλών».
