Στην φάση της εκδήλωσης μη δεσμευτικού ενδιαφέροντος στο διαγωνισμό για τη Λάρκο είχαν εμφανιστεί έξι επενδυτές, οι εταιρείες Mytilineos, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ σε κοινοπραξία με την AD Holdings, η Commodity & Mining Insight UK, η Trafigura Group, η Solway Investment και η Tharisa. Εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα οι περισσότεροι επενδυτές έχουν ήδη αποσυρθεί.
Τελευταία εξέλιξη ήρθε με την απόσυρση από την κούρσα του διαγωνισμού, σύμφωνα με πληροφορίες, της Mytilineos. Αυτό σημαίνει ότι θεωρητικά παραμένει ενεργό το ενδιαφέρον στο διαγωνισμό από ένα σχήμα, την κοινοπραξία ΤΕΡΝΑ – AD Holdings, που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να προσέλθουν στο διαγωνισμό, ο οποίος σημειωτέον έχει πάρει νέα αναβολή, με δεσμευτική προσφορά.
Σε κάθε περίπτωση και ενώ το ενδιαφέρον για το διαγωνισμό εμφανίζεται από υποτονικό έως ανύπαρκτο, οι εξελίξεις στην διεθνή αγορά των εμπορευμάτων και η ραγδαία άνοδος της τιμής του νικελίου, εκτιμάται ότι ίσως να δημιουργούν ένα νέο παράθυρο ευκαιρίας για ενδεχόμενη αίσια έκβαση του διαγωνισμού.
Και αυτό καθώς η άνοδος των τιμών του νικελίου αποτελεί μια θετική εξέλιξη, έστω και εάν δεν ανατρέπει μια σειρά από δεδομένα και προκλήσεις που ισχύουν για την περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, όπως η οικονομική αιμορραγία, τα περιβαλλοντικά ζητήματα αλλά και οι αναγκαίες επενδύσεις εκσυγχρονισμού που απαιτούνται προκειμένου η βιομηχανία να εκσυγχρονιστεί και να είναι ανταγωνιστική.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνον οι αναγκαίες περιβαλλοντικές επενδύσεις για την αναβάθμιση της υφιστάμενης μεθόδου λειτουργίας (πυρομεταλλουργία) για την παραγωγή σιδηρονικελίου, εκτιμώνται σε 200 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο εάν ο νέος ιδιοκτήτης της ΛΑΡΚΟ που θα προκύψει θέλει να αξιοποιήσει το θετικό μομέντουμ για την παραγωγή νικελίου και κοβαλτίου, τότε θα απαιτηθούν επιπλέον επενδύσεις για την αλλαγή της μεθόδου παραγωγής (υδρομεταλλουργία) ύψους τουλάχιστον 400 εκατ. ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι στις αρχές του μήνα, οι τιμές του νικελίου κατέγραψαν νέο ιστορικό ρεκόρ στις 100 χιλιάδες δολάρια ανά μετρικό τόνο στο χρηματιστήριο μετάλλων του Λονδίνου (LME) για να υποχωρήσουν στη συνέχεια στα επίπεδα των 37 χιλιάδων δολαρίων, που επίσης θεωρείται εξαιρετική τιμή για το μέταλλο. Στα επίπεδα αυτά των τιμών, η λειτουργία της ΛΑΡΚΟ μετατρέπεται σε κερδοφόρος αν και τα οφέλη “ψαλιδίζονται” εξαιτίας του κόστους της ενέργειας.
Αξίζει να αναφερθεί τέλος ότι οι δύο εν εξελίξει παράλληλοι διαγωνισμοί από το ΤΑΙΠΕΔ και τον Ειδικό Διαχειριστή αποτελούν ουσιαστικά την τελευταία ευκαιρία για την βιομηχανία καθώς σε περίπτωση που κηρυχθούν άγονοι, τότε η ΛΑΡΚΟ θα οδηγηθεί σε πτώχευση και οριστικό λουκέτο.

Γράφει ο Χάρης Φλουδόπουλος – Πηγή: capital.gr