Η ενδοδαπέδια θέρμανση αποτελεί μια σύγχρονη και ολοένα πιο δημοφιλή μέθοδο θέρμανσης χώρων, ειδικά σε νέες κατασκευές ή ανακαινίσεις κατοικιών υψηλής ενεργειακής απόδοσης. Το βασικό της πλεονέκτημα είναι ότι εκμεταλλεύεται τη μεγάλη επιφάνεια του δαπέδου για να διανέμει ομοιόμορφα τη θερμότητα, μέσω σωληνώσεων που βρίσκονται ενσωματωμένες στο δάπεδο και μεταφέρουν θερμό νερό χαμηλής θερμοκρασίας.

Σε αντίθεση με τα θερμαντικά σώματα, που βασίζονται κυρίως στη συναγωγή (θέρμανση αέρα), η ενδοδαπέδια θέρμανση λειτουργεί κυρίως μέσω ακτινοβολίας, δημιουργώντας έτσι μια ευχάριστη αίσθηση θερμικής άνεσης. Το δάπεδο μετατρέπεται ουσιαστικά σε θερμαντικό σώμα, το οποίο αποδίδει θερμότητα σταδιακά, χωρίς θόρυβο, χωρίς ξήρανση του αέρα και χωρίς μετακίνηση σκόνης ή αλλεργιογόνων σωματιδίων. Εξίσου σημαντικό είναι, ότι η θερμότητα που μεταφέρεται από το δάπεδο προς τα πάνω, έχει ως αποτέλεσμα να θερμαίνονται και αρκετά αντικείμενα τα οποία είναι σε άμεση επαφή με το δάπεδο, θεωρώντας έτσι ότι μπορεί να έχουμε επιπλέον «θερμαντικά σώματα» στο χώρο μας.

Πλεονεκτήματα της ενδοδαπέδιας θέρμανσης

1. Χαμηλότερη κατανάλωση ενέργειας: Η λειτουργία σε θερμοκρασίες 35–45°C είναι ιδανική για συνδυασμό με αντλίες θερμότητας ή λέβητες συμπύκνωσης, οδηγώντας σε σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας.

2. «Αόρατη» εγκατάσταση: Απελευθερώνει χρήσιμο χώρο, καθώς δεν απαιτείται η τοποθέτηση θερμαντικών σωμάτων στους τοίχους.

3. Καλύτερη ποιότητα αέρα: Η απουσία έντονης κυκλοφορίας αέρα σημαίνει λιγότερη σκόνη και αλλεργιογόνα στον χώρο.

4. Θερμική σταθερότητα: Αν και η ενδοδαπέδια έχει αργή απόκριση, προσφέρει σταθερή θερμοκρασία στο χώρο με ελάχιστες διακυμάνσεις.

5. Αδράνεια συστήματος: Ακόμα και στην απενεργοποίηση της εγκατάστασης, η θερμοκρασία εντός χώρου μπορεί να παραμείνει σταθερή για πάρα πολλές ώρες. Αυτό είναι κάτι που δε συμβαίνει με άλλες μεθόδους θέρμανσης όπως θερμαντικά σώματα, fan coil, air condition.

Ένα πλήρες σύστημα ενδοδαπέδιας θέρμανσης περιλαμβάνει αρκετά κρίσιμα μηχανολογικά και ηλεκτρομηχανολογικά εξαρτήματα που συνεργάζονται για την ασφαλή και αποδοτική λειτουργία του συστήματος.

Παρακάτω αναφέρονται κάποια από αυτά:

1. Πηγή θερμότητας: Λέβητας φυσικού αερίου/πετρελαίου, αντλία θερμότητας ή λέβητας βιομάζας.

2. Μονάδα ανάμιξης θερμοκρασίας: Ελέγχει τη θερμοκρασία του νερού που κυκλοφορεί στα κυκλώματα. Επειδή το νερό από το λέβητα είναι πολύ ζεστό τις τάξεως των 65-75 βαθμών κελσίου, απαιτείται μείωση, μέσω βαλβίδας ανάμιξης (τρίοδη βαλβίδα) με ψυχρό νερό επιστροφής για να πετύχουμε τις απαραίτητες θερμοκρασίες των 40-45 βαθμών στο κύκλωμα της ενδοδαπέδιας.

3. Συλλέκτης διανομής (κολεκτέρ): Διανέμει το θερμό νερό σε κάθε βρόχο σωληνώσεων. Φέρει ροομετρητές, βαλβίδες αποστράγγισης και ενσωματωμένη ηλεκτροβάνα ή και πολλές ηλεκτροβάνες σε περίπτωση που έχει χωριστεί ο χώρος μας σε ζώνες.

4. Αυτοματισμοί: Θερμοστάτες χώρου συνδεδεμένοι με τις ηλεκτροβάνες του κολεκτέρ, όπου επιτρέπουν ανεξάρτητη ρύθμιση ανά δωμάτιο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αυξάνοντας την άνεση και την οικονομία.

5. Μονάδα Αντιστάθμισης: Η μονάδα αυτή είναι απαραίτητη σε περίπτωση που έχουμε λέβητες πετρελαίου. Στα συστήματα αυτά, ο έλεγχος της θερμοκρασίας του νερού που εισέρχεται στην ενδοδαπέδια επιτυγχάνεται ελέγχοντας την τρίοδη βαλβίδα.

6. Δίκτυο σωληνώσεων: Κατασκευασμένο συνήθως από πολυαιθυλένιο δικτυωμένο (PEX) ή πολυστρωματικό σωλήνα. Η διάταξη γίνεται με τρόπο που να εξασφαλίζει ομοιόμορφη θέρμανση και ελεγχόμενη απώλεια πίεσης.

7. Μόνωση δαπέδου και ανακλαστικά υλικά: Τοποθετούνται κάτω από τις σωληνώσεις για την αποφυγή θερμικών απωλειών προς τα κάτω και τη βελτιστοποίηση της απόδοσης.

8. Αρμοί διαστολής: Πρόκειται για αρμούς συνήθως κατασκευασμένους από PVC ή αλουμίνιο οι οποίοι τοποθετούνται στο δάπεδο και είναι κατάλληλοι για την προστασία του, από τις συστολές και διαστολές που δημιουργούνται.

Κυκλοφορητές: «Καρδιά» της ενδοδαπέδιας θέρμανσης

Οι κυκλοφορητές είναι η «καρδιά» του συστήματος. Χωρίς αυτούς, το νερό δεν θα μπορούσε να κινηθεί μέσα στους σωλήνες και να μεταφέρει θερμότητα από την πηγή θέρμανσης προς τους χώρους του σπιτιού.

Τύποι κυκλοφορητών

1. Σταθερών στροφών: Παλαιότερης τεχνολογίας, λειτουργούν συνεχώς με ίδια ισχύ.

2. Μεταβλητών στροφών (inverter): Προσαρμόζουν την απόδοσή τους ανάλογα με τη ζήτηση, μειώνοντας την κατανάλωση ενέργειας.

Κριτήρια επιλογής κυκλοφορητή

1. Μανομετρικό: Αντιστοιχεί στην πίεση που χρειάζεται για να κυκλοφορήσει το νερό στα κυκλώματα.

2. Παροχή (m³/h): Ο όγκος του νερού που μπορεί να μεταφέρει ανά ώρα.

Σε μεγάλα συστήματα, μπορεί να υπάρχουν τοπικοί κυκλοφορητές ανά ζώνη ή όροφο, για καλύτερο έλεγχο και εξισορρόπηση του συστήματος.

Wilo- Stratos MAXO

Ο κυκλοφορητής Wilo-Stratos MAXO, είναι ένα μοντέλο, το οποίο ξεπερνάει τις αντλίες υψηλής απόδοσης. Ο συνδυασμός αισθητηρίων και αυτόνομων λειτουργιών ρύθμισης (π.χ. Dynamic Adapt plus, Multi-Flow Adaptation, No-Flow Stop), η ενσωματωμένη λειτουργία μέτρησης παροχής, η συνδεσιμότητα μέσω Bluetooth, αναλογικών και ψηφιακών εισόδων και εξόδων, αλλά και η επικοινωνία με διάφορα πρωτόκολλα επικοινωνίας (Modbus, BACnet) καθιστούν αυτό τον κυκλοφορητή, μία κορυφαίου επιπέδου προσθήκη στα κυκλώματα ενδοδαπέδιας θέρμανσης.

Έλεγχος μανομετρικού σε ενδοδαπέδια θέρμανση

Με τον κυκλοφορητή Wilo-Stratos MAXO, έχουμε αρκετές επιλογές τρόπου ελέγχου. Οι βασικοί τρόποι είναι η ρύθμιση Δp-c. Δεδομένου ότι σε μια ενδοδαπέδια θέρμανση συνήθως σε κατοικίες τα φορτία μας είναι σταθερά, μπορούμε να επιλέξουμε αυτή τη ρύθμιση διατηρώντας την πίεση στο κύκλωμά μας σταθερό.

Με την ίδια φιλοσοφία, έχουμε τη δυνατότητα ο έλεγχος του κυκλοφορητή να γίνεται μέσω ρύθμισης T-const, δηλαδή ρυθμίζοντας και κρατώντας σταθερή μια συγκεκριμένη θερμο- κρασία που θα επιλέξουμε. Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, υπάρχουν και αρκετές περιπτώσεις όπου τα κυκλώματα, ενδέχεται να έχουν χωριστεί σε ζώνες μέσω ξεχωριστών θερμοστατών χώρου. Σε τέτοιες περιπτώσεις τα φορτία είναι μεταβλητά και η ενέργεια που απαιτείται για τη θερμική άνεση του κάθε χώρου είναι διαφορετική.

Οι τρόποι ελέγχου Δp-v, δηλαδή μεταβλητή πίεση ανάλογα του φορτίου ή Dynamic Adapt plus είναι μια πολύ καλή επιλογή ρύθμισης. Με την επιλογή του Dynamic Adapt plus o κυκλοφορητής προσαρμόζει αυτόματα το μανομετρικό, σύμφωνα με τη ζήτηση χωρίς να χρειάζεται να καθοριστεί μια επιθυμητή τιμή. Μετά την αρχική θέση σε λειτουργία, η αντλία επιλέγει ένα σημείο λειτουργίας στη μέση του γραφήματος της καμπύλης λειτουργίας.

Νέα σημεία λειτουργίας προσδιορίζονται μετά από κάθε αλλαγή της παροχής. Ο στόχος αυτής της μεθόδου είναι να επιλέγει το σημείο λειτουργίας όταν οι βαλβίδες είναι όσο τον δυνατόν πιο ανοικτές. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να λειτουργεί με τη χαμηλότερη δυνατή απώλεια πίεσης.

Συμπεράσματα

Η επιτυχία ενός συστήματος ενδοδαπέδιας θέρμανσης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σωστή επιλογή και λειτουργία του κυκλοφορητή. Ένας καλά επιλεγμένος και ρυθμισμένος κυκλοφορητής εξασφαλίζει την ομοιόμορφη κατανομή θερμότητας, τη βελτιστοποίηση της κατανάλωσης ενέργειας και τη μακροχρόνια αξιοπιστία του συστήματος.

Η τεχνολογία της ενδοδαπέδιας θέρμανσης έχει φτάσει σε επίπεδα που επιτρέπουν απόλυτη προσαρμογή στις ανάγκες του σύγχρονου χρήστη, ενώ με τις νέες γενιές κυκλοφορητών, η θερμική άνεση και η εξοικονόμηση ενέργειας γίνονται πραγματικότητα.

---

Άρθρο του Δημήτρη Τσαμαδιά, Μηχανολόγου Μηχανικού MSc, Μηχανικού Πωλήσεων της Wilo Hellas