Δυστυχώς λόγω της ενεργειακής κρίσης αρκετοί Δήμοι αναστέλλουν τη λειτουργία των κολυμβητηρίων ή τα υπολειτουργούν. Σχεδόν όλα τα κολυμβητήρια είναι σχεδιασμένα με παρωχημένες μεθόδους του ‘80 και του ‘90, βασιζόμενα αποκλειστικά στη χρήση ορυκτών καυσίμων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) για την κάλυψη των θερμικών τους αναγκών.
Γενικά, τα κολυμβητήρια είναι πολύ ιδιαίτερα κτίρια και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής τόσο κατά τη φάση της μελέτης όσο και κατά τη φάση της κατασκευής. Υπάρχουν δύο παράγοντες για τους οποίους θα πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα, ώστε το κάθε κολυμβητήριο να είναι οικονομικά βιώσιμο (περιορίζοντας τα έξοδα λειτουργίας) αλλά και περιορίζοντας τα έξοδα συντήρησης του, από το έντονα διαβρωτικό περιβάλλον που επικρατεί στο εσωτερικό του.
Κατ’ αρχήν, είναι τα πιο ενεργοβόρα κτίρια γιατί οι θερμικές τους ανάγκες δεν περιορίζονται μόνο στη θέρμανση των χώρων αλλά απαιτούνται και τεράστιες ποσότητες θερμικής ενέργειας για τη διατήρηση της θερμοκρασίας των κολυμβητικών δεξαμενών.
Ένας άλλος παράγοντας, είναι η ύπαρξη μεγάλου ποσοστού υγρασίας. Η υγρασία που προέρχεται από την εξάτμιση του νερού των κολυμβητικών δεξαμενών, προκαλεί τεράστιες βλάβες τόσο στον μηχανολογικό εξοπλισμό όσο και στα δομικά στοιχεία του κτιρίου, οπότε είναι επιτακτική ανάγκη για την εγκατάσταση συστήματος αφύγρανσης-εξαερισμού.
Η διαδικασία της αφύγρανσης, όπου αυτή εφαρμόζεται, είναι επίσης πολύ ενεργοβόρα, αφού απαιτείται πρώτα ψυκτική ενέργεια για να γίνει η αφαίρεση της υγρασίας και στη συνέχεια θερμική ενέργεια για αναθέρμανση του αέρα. Δηλαδή, με συμβατικές μεθόδους απαιτείται η ταυτόχρονη λειτουργία ψύκτη και λέβητα σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του κολυμβητηρίου.
Στα πλαίσια του έργου της ενεργειακής αναβάθμισης του Κλειστού Κολυμβητηρίου Γρεβενών, χρησιμοποιώντας τεχνολογίες αιχμής και πρωτοποριακές μεθόδους με έμφαση στην εξοικονόμηση και τη χρήση ΑΠΕ μειώνοντας δραστικά το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα, επιδιώκεται να μετατραπεί σε ένα σύγχρονο «πράσινο» κολυμβητήριο.

Συγκεκριμένα:
Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό έργο και ίσως το μοναδικό στην Ελλάδα, καθώς συνδυάζει πέντε (5) διαφορετικές πηγές ενέργειας:
  1. Γεωθερμία 580 Kw (πρωταγωνιστής).
  2. Ηλιακό πεδίο αποτελούμενο από θερμικούς συλλέκτες συνολικής επιφάνειας 350 m².
  3. Ανάκτηση της απορριπτόμενης θερμικής ενέργειας κατά τη διάρκεια της αφύγρανσης από τις Κεντρικές Ενεργειακές Μονάδες Αφύγρανσης.
  4. Λέβητες φυσικού αερίου.
  5. Ανάκτηση της απορριπτόμενης θερμικής ενέργειας από τη γεωθερμική αντλία θερμότητας κατά τη διάρκεια της ψύξης.
Για την αφύγρανση, αντί να γίνεται με τις ενεργοβόρες συμβατικές μεθόδους, τοποθετήθηκαν Κεντρικές Ενεργειακές Μονάδες Αφύγρανσης. Στην ουσία πρόκειται για Κεντρικές Κλιματιστικές Μονάδες που διαθέτουν αντλία θερμότητας. Έτσι με τον εξατμιστή της αντλίας θερμότητας γίνεται η αφύγρανση και με τον συμπυκνωτή η μεταθέρμανση του αέρα.
Πρόκειται για μια πλήρως υπεραυτοματοποιημένη μονάδα που ελέγχει συνεχώς την υγρασία και θερμοκρασία του εσωτερικού αέρα με στόχο την επίτευξη του επιθυμητού ποσοστού υγρασίας αλλά και συγχρόνως τον μέγιστο βαθμό απόδοσης .
Η ηλεκτρική κατανάλωση μίας τέτοιας μονάδας είναι ελάχιστη καθώς το ηλεκτρικό έργο που καλείται να κάνει η μηχανή είναι η μεταφορά θερμότητας από το ένα στοιχείο (ψυκτικό) στο άλλο (μεταθερμαντικό). Η ποσότητα της θερμικής ενέργειας που προκύπτει από τη διαδικασία της αφύγρανσης, επιστρέφει για τη θέρμανση των κολυμβητικών δεξαμενών.

Πρόκειται για το πρώτο κολυμβητήριο που θα διαθέτει ένα τέτοιο σύγχρονο σύστημα αφύγρανσης, εξασφαλίζοντας έτσι την ποιότητα του εσωτερικού αέρα αλλά και την μακροζωία των εγκαταστάσεων του, από τις βλαβερές συνέπειες της υγρασίας.
Ένα λαμπρό παράδειγμα πλήρους εκμετάλλευσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας αλλά και πλήρους εκμετάλλευσης της απορριπτόμενης ενέργειας, δείχνοντας έτσι το δρόμο και τον τρόπο κατασκευής τέτοιων ενεργοβόρων δομών.

Άρθρο του Αργύρη Μπαϊρακλιλή | Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχ/κού ΑΠΘ | Geothermal Engineer Expert