" Το τελευταίο …κατοστάρι τρέχουν ο Ειδικός Διαχειριστής της ΛΑΡΚΟ και η κυβέρνηση προκειμένου να μην παρεκτραπούν τα χρονοδιαγράμματα που έχουν τεθεί για τη διάσωσή της.
Στόχος είναι, καταρχάς, να κλείσει η διαιτησία με το Δημόσιο εντός του Σεπτεμβρίου (ήδη έχει πάρει τρίμηνη παράταση από το αρχικό πλάνο) ώστε τον Οκτώβριο να μπορέσουν να ξεκινήσουν οι διαγωνιστικές διαδικασίες για την εκποίηση του συνόλου του ενεργητικού της εταιρείας ή επί μέρους λειτουργικών συνόλων της επιχείρησης και περιουσιακών της στοιχείων.
Όσον αφορά στην κρατική βοήθεια των 35 εκατ. ευρώ που έχουν προβλεφθεί για την περίοδο της ειδικής διαχείρισης έχουν ήδη εκταμιευθεί περί τα 20 εκατ. ευρώ. Στο μεταξύ, εν αναμονή της απόφασης της Διαιτησίας (το πιθανότερο είναι να εκδοθεί εντός του επόμενου μήνα) αναφορικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της νικελοβιομηχανίας κλείνουν σταδιακά οι εκκρεμότητες και εξετάζονται πολλά εναλλακτικά σενάρια ώστε να καλυφθούν όλες οι πιθανότητες στην περίπτωση που η απόφαση του διαιτητικού δικαστηρίου βγει είτε υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου είτε υπέρ της ΛΑΡΚΟ.
Πάντως, η κυβέρνηση κρατά μικρό καλάθι για το επενδυτικό ενδιαφέρον καθώς – όπως είχε επισημάνει και ο ίδιος ο Διαχειριστής στο σχεδίου δράσης που είχε καταρτίσει – οι τιμές του νικελίου έχουν καταρρεύσει σε παγκόσμιο επίπεδο (η τιμή από 18.000 δολάρια ανά τόνο στις αρχές του έτους έφτασαν στις αρχές του καλοκαιριού στα περίπου 12.000 δολάρια ανά τόνο).
Αν η διαγωνιστική διαδικασία κριθεί άγονη, θα ακολουθήσει δεύτερος διαγωνισμός εντός 30 ημερών. Αν και πάλι δεν υπάρξει ενδιαφερόμενος επενδυτής, τα περιουσιακά στοιχεία της ΛΑΡΚΟ θα πουληθούν, ενιαία ή τμηματικά, με ελεύθερη διαπραγμάτευση, έπειτα από δημόσια πρόσκληση. Η μεταβίβαση του 75% του ενεργητικού της ΛΑΡΚΟ πρέπει να προχωρήσει εντός εννέα μηνών από την ολοκλήρωση της διαιτησίας, διαφορετικά η νικελοβιομηχανία θα οδηγηθεί σε πτώχευση.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η ΛΑΡΚΟ έχει χρεοκοπήσει πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά σωζόταν τελευταία στιγμή από βέβαιο θάνατο. Η πρώτη διάσωση γίνεται το 1989 οπότε μεταφέρεται στο Δημόσιο, το 1992 χρεοκοπεί και το 1998 προχωρεί σε στάση πληρωμών.
Το 2009 το Ελληνικό Δημόσιο και η Εθνική Τράπεζα τη χρηματοδοτούν με 65,5 εκατ. ευρώ. Από το 2012 έως το 2018 αντιμετωπίζει διαρκή κρίση ρευστότητας και τελικά το 2020 μπαίνει σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης
Να σημειωθεί ότι παραμένει το μεγάλο «αγκάθι» που αφορά στις παράνομες κρατικές ενισχύσεις, με την Κομισιόν να ζητά την επιστροφή 136 εκατ. ευρώ. Όμως, με δεδομένο ότι η ελληνική Διοίκηση δεν προχώρησε στην ανάκτηση των κονδυλίων από τη ΛΑΡΚΟ, όπως όριζε η απόφαση του ευρωδικαστηρίου, η Κομισιόν το 2016 προσέφυγε εκ νέου με συνέπεια να ακολουθήσει νέα καταδικαστική απόφαση.
Πηγή: insider.gr
