" Πάνε περισσότερα από 150 χρόνια που ο Δαρβίνος έκανε μια πολύτιμη επισήμανση, την οποία πλέον επιστήμονες και γαιοκτήμονες αποφάσισαν να την εφαρμόσουν σε μόνιμη βάση: Ότι όταν φυτεύεις διαφορετικά φυτά μαζί μεγαλώνουν και αποδίδουν καλύτερα από ό,τι αν τα φυτέψεις ξεχωριστά.
Χρειάστηκε ενάμισης αιώνας και μια διογκούμενη κλιματική κρίση ώστε να σκύψει με ευλάβεια ο 21ος αιώνας να ακούσει τι του δίδαξε ο 19ος, με τον Βικτοριανό πρωτοπόρο επιστήμονα να τονίζει από τότε ότι ο συνδυασμός διαφορετικών δέντρων στον ίδιο χώρο ενισχύει και την ανάπτυξή τους και τα πλεονεκτήματα που προσφέρουν στη φύση και στον άνθρωπο.
Έτσι σε συνέδριο που διοργάνωσε ο βρετανικός Σύνδεσμος Επιστημόνων Εφηρμοσμένης Βιολογίας και το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ αυτή την εβδομάδα κατέληξε ότι η μεγαλύτερη ποικιλία δέντρων σε ένα συγκεκριμένο χώρο ενισχύει ουσιαστικά τα οφέλη τόσο για την χλωρίδα όσο και για τον άνθρωπο.
Παρουσία επιστημόνων και αξιωματούχων από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Σουηδία, την Ελβετία, τη Νιγηρία, το Πακιστάν και βεβαίως τη Μεγάλη Βρετανία, το συνέδριο ανέδειξε την αξία της βιοποικιλότητας και τη μεγαλύτερη απόδοση των μικτών δασών στην απορρόφηση και αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα, και την απόδοση φρέσκου οξυγόνου στην ατμόσφαιρα.
Όπως επισημάνθηκε, δεν υπάρχει ανθρώπινη τεχνολογία που να επιτυγχάνει τα αποτελέσματα αυτά στους συγκεκριμένους τομείς, ειδικά στην απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα.
Στόχος του Λονδίνου είναι η κάλυψη του 19% της επιφάνειας της χώρας από δέντρα ή δάση, με αξιωματούχους να επισημαίνουν ότι έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο η δενδροφύτευση, αλλά και το πώς γίνεται αυτή. Η φύτευση μπορεί και να προκαλέσει οικολογικές βλάβες εάν λάβει χώρα προβληματικά, ιδίως εάν δεν λαμβάνεται υπόψιν η ανάγκη ποικιλίας των ειδών των φυτών που τοποθετούνται σε μια δεδομένη έκταση.
Ακολουθώντας τη λογική του Δαρβίνου, γνωστότερου για την ευρέως αποδεκτή πλέον θεωρία της εξέλιξης των ειδών, οι κρατικές και επιστημονικές αρχές της Βρετανίας συγκλίνουν στο ότι τα καλύτερα και υγιέστερα δάση είναι εκείνα με τη μεγαλύτερη ποικιλία δέντρων, αλλά και με ποικιλία ηλικιών των δέντρων αυτών.
Τα δάση που ακολουθούν αυτό το μοντέλο φύτευσης φαίνεται να αναπτύσσονται από δύο έως και τέσσερις φορές περισσότερο, μεγιστοποιώντας την απορρόφηση του CO₂, αλλά και την αντοχή τους σε ακραία καιρικά φαινόμενα όπως πλημμύρες, αλλά και σε ασθένειες των φυτών.
Στα μικτά δάση, κάθε είδος απορροφά διαφορετικά θρεπτικά στοιχεία από το έδαφος, πολλαπλασιάζοντας το θετικό αποτέλεσμα, ενώ μεταβολίζουν καλύτερα τον άνθρακα που απορροφούν μετατρέποντάς τον σε μεγαλύτερα και υγιέστερα, κλαδιά και φύλλα και τελικά καρπούς.
Πηγή: kathimerini.gr με πληροφορίες από The Conversation, AAB
