Σε δύο σημεία του νομοσχεδίου του ΥΠΕΝ στέκεται η ΕΛΕΑΒΙΟΜ, συγκεκριμένα στη χρήση βιοάνθρακα για το CCS, αλλά και στην παράταση δέσμευσης ηλεκτρικού χώρου για τις μονάδες βιομάζας.

Ως προς το πρώτο σκέλος, η ΕΛΕΑΒΙΟΜ σχολιάζει ότι στο επικαιροποιημένο ΕΣΕΚ αναφέρεται ότι θα εξεταστεί η ενδεχόμενη αύξηση του δυναμικού δέσμευσης και αποθήκευσης CO₂ λόγω του βιοάνθρακα (biochar), ο οποίος προέρχεται από την θερμοχημική μετατροπή οργανικής ύλης με απουσία (ή παρουσία ελάχιστου) οξυγόνου. Βάσει του ανεκμετάλλευτου δυναμικού της, η αναξιοποίητη στερεή βιομάζα στην Ελλάδα μπορεί να αποδώσει μία ετήσια παραγωγή βιοάνθρακα ενός εκατομμυρίου τόνων, η οποία θα οδηγήσει σε μία δέσμευση CO₂ της τάξεως των 2,5 εκατομμυρίων τόνων σε ετήσια βάση έως το έτος 2050.

Πέραν του στόχου της ενεργειακής μετάβασης των κλάδων ηλεκτροπαραγωγής, θέρμανσης/ψύξης και μεταφορών, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να υλοποιηθεί σταδιακά και στην Ελλάδα ένα σχέδιο δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου άνθρακα που θα βασίζεται στη βιομάζα. Αυτήν την στιγμή οι τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης/χρησιμοποίησης CO₂ (Carbon Dioxide Removal – CDR) που βασίζονται στη βιομάζα, όπως η δέσμευση και αποθήκευση μέσω βιοενέργειας (Bioenergy Carbon Capture & Storage – BECCS) και η δέσμευση CO₂ μέσω βιοάνθρακα σε μόνιμη στερεή φάση προς χρήση στην αγροτική παραγωγή, κτηνοτροφία, βιομηχανία, κ.α. (Biochar Carbon Removal – BCR) αποτελούν τις πιο διαδεδομένες τεχνολογίες στα εθελοντικά συστήματα δέσμευσης και αποθήκευσης που αναπτύσσονται διεθνώς και μέσω του πλαισίου CRCF (Carbon Removals and Carbon Farming Certification Regulation) της Ε.Ε. Η διαδραστικότητα μεταξύ βιοενέργειας, χρήσης βιοεγενούς άνθρακα στη βιομηχανία και ανθρακοδεσμευτικής γεωργίας και κτηνοτροφίας είναι ένα πεδίο στο οποίο η χώρα μας θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση. Ο ποσοτικός στόχος της επίτευξης 2,5 εκατομμυρίων τόνων δέσμευσης CO₂ ανά έτος μέσω βιομάζας και παραγωγής βιοάνθρακα έως το 2050 θα πρέπει να συνοδευτεί από έναν ενδιάμεσο στόχο της τάξης του 1 εκατομμυρίου τόνων δέσμευσης CO₂ ανά έτος έως το 2030.

Η δέσμευση και αποθήκευση CO₂ με βιομάζα θα πρέπει επομένως να συμπεριληφθεί σε όλες τις νομοθεσίες που εξετάζουν τη σχετική διαδικασία.

Παράλληλα, το νομοσχέδιο δίνει παράταση εγκατάστασης και δέσμευσης ηλεκτρικού χώρου έως οχτώ μήνες για τους εξαιρούμενους σταθμούς, εφόσον καταβάλλουν Τέλος Παράτασης Εγκατάστασης και Δέσμευσης Ηλεκτρικού Χώρου, το οποίο ορίζεται σε χίλια (1.000) ευρώ ανά μεγαβάτ (MW) Μέγιστης Ισχύος Παραγωγής για κάθε μήνα παράτασης.

Η ΕΛΕΑΒΙΟΜ προτείνει, λόγω της συνήθους μεγαλύτερου χρόνου αναμονής εγκατάστασης εξοπλισμού στις μονάδες βιομάζας, το χρονικό διάστημα να δύναται να επεκταθεί για 8+8 μήνες, εφόσον αποδεικνύεται ότι ο φορέας του έργου έχει παραγγείλει τον εξοπλισμό, αλλά για κάποιους εξωγενείς λόγους καθυστερεί η παράδοση αυτού.

Τέλος, ο σύνδεσμος τοποθετείται και όσον αφορά την παράταση προσαύξησης τιμών αποζημίωσης ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από σταθμούς βιοαερίου.

Ζητά να προστεθεί στον τίτλο του σχετικού άρθρου και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα μέσω τεχνολογιών καύσης, αεριοποίησης ή πυρόλυσης, από την στιγμή που στο κείμενο περιλαμβάνονται ούτως ή άλλως και οι σταθμοί κατηγορίας 5, 6, 7 και 8, οι οποίοι βασίζονται στις τεχνολογίες αυτές.

Επίσης προτείνεται η παράταση της προσαύξησης τιμών αποζημίωσης ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα να έχει ισχύ έως 31.12.2026, με πρόβλεψη για περαιτέρω παράταση κατά τα επόμενα έτη, ώστε να έχει προχωρήσει:

1. η υλοποίηση και εξειδίκευση μέσω όλων των απαιτούμενων υπουργικών αποφάσεων της μεταρρύθμισης για τη βιώσιμη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων (Ν. 5106/2024).

2. η προώθηση ενός θεσμικού πλαισίου κυκλικής οικονομίας για τη στερεή βιομάζα, σύμφωνα με το οποίο θα καθίσταται υποχρεωτική η διάθεση των στερεών υπολειμμάτων της αγροτικής παραγωγής (άχυρα, ελαιοκλαδέματα, κλαδέματα δενδροκαλλιεργειών, κ.α.) σε θεσμοθετημένα σημεία υποδοχής της βιομάζας σε τοπικό ή/και περιφερειακό επίπεδο (βιο-κόμβοι ή «πράσινα σημεία βιομάζας»), όπως επίσης και σε αποδέκτες σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, θερμότητας και παραγωγής βιοπροϊόντων από στερεή βιομάζα.

3. η προώθηση αντίστοιχου πλαισίου κυκλικής οικονομίας για τη στερεή βιομάζα που προέρχεται από δημοτικά, αστικά και περιαστικά κλαδέματα, τα οποία δύνανται να αξιοποιηθούν ενεργειακά σε δημοτικές υποδομές.

4. η χρηματοδότηση βιώσιμων αλυσίδων αξίας στερεής βιομάζας, όπως προβλέπεται και στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ).